İçimize Dünya Kaçtı

Neden..bu kadar ağır oldu yüreklerimiz..

Hangi koltuk hangi araba oturdu üzerine de donduruldu tüm hislerimiz..

İnsanlığımızın üstüne hangi tablo hangi sehpa hangi biblo çöktü de..

İnsafımızın kıpırdamasına müsaade edemez olduk..

Nedir gözlerimizi körelten?

Şu kalın perdelerimizmidir kalp gözümüzü örten..

Nedir sofralarımızı tatlandıran,çocuklarımızın ellerine ayaklarına hangi eşyamızı yükleyerek çocukluklarını,oyun oynama haklarını satın aldık?

Neden neşeli gülüşleri sadece resimlerdeki karelerde mevcut..

Ve neden bir başkası sevsin beğensin diye gülümsetir olduk yavrularımızı?

Neden tenceremizde sevgi kaynamıyor,sofraya herkes bir arada oturumuyor?

O pahalıyemek takımlarımıdır yoksa lezzetimizi kaçıran..

Nefsimizin peşinde koştuğumuz içinmidir karşılaşamamamız..beraber olamayışımız?

Tadı nerde insanlığımızın?

Hangi malzemeden yapılmış ki eşyalarımız kirletince çocuklarımız,çizince bir yerlerini,kazaran yırtılınca koltuğun kumaşı veya bir köşesi bir kumaş parçasına kıyamıyor olduk da çocuğumuzun narin tenine kıyarak şiddet sürer olduk vucütlarına..

Dostluklar hangi malzeme ile yapılmış ki daha kıymetsiz oldu bedava verilenden..

Canımızı nerelerde sergiledik ki paramparça oluşumuza sessiz kaldık şimdi?

Geri almak isteğini dahi duyamaz olduk..tekrar kazanma yüceliğini dahi kendimize yakıştıramaz olduk..

Özür dileyemez olduk..

Biliyorum..

Sır olsa da bunu sadece size söylüyorum..

İçimize dünya kaçtı..

İçimize dünya kaçtı..